Ik schilder vooral landschappen. Andere onderwerpen, zoals dieren en stillevens schilder ik ook, maar landschappen genieten mijn voorkeur. De kleuren, het perspectief, de details en natuurlijk de jaargetijden, niets is hetzelfde en dat daagt mij uit.
Vaak trek ik eropuit, met mijn hond Lynn, om mijn eigen foto’s van het landschap te maken. Het goed fotograferen is al een hele uitdaging! Als ik het onderwerp gekozen heb, bestudeer ik het grondig en bekijk ik of het schilderbaar is. Foto’s van een landschap kunnen prachtig zijn en toch komt het niet goed uit op het doek.
Ik schilder over het algemeen heel fijn en scherp, en probeer ook zo realistisch mogelijk te schilderen. Maar het mag nog steeds een schilderij zijn, een weergave van hoe ik de natuur zie.
Als ik een onderwerp van een foto schilder, dit in tegenstelling tot het schilderen van een landschap van een foto, en het onderwerp moet goed uitkomen, zal ik al het andere eromheen dikwijls niet scherp schilderen (foto realistisch). Zie het schilderij reflectie. Bij het schilderen van een landschap is dat anders, daar schilder ik alles zoveel mogelijk scherp. Kijk ik naar een boom, dan is deze scherp, kijk ik naar een weipaal iets verder weg, dan is deze ook scherp; mits het heel ver weg is, dan laten je ogen het afweten en wordt het alsnog wazig.
Als ik aan een schilderij begin, zet ik dit eerst op met potlood, daarna kleur ik de vlakken in met acrylverf als onderlaag. Ik gebruik acrylverf omdat dit snel droogt en ik meteen kan starten met het schilderen met olieverf. Eerst zet ik alle kleuren op in een middentoon, voeg dan steeds meer lagen toe en zo werk ik naar het bereiken van de werkelijke kleur. Als laatste geef ik de highlights in het schilderij aan, zodat het gaat leven!